«Ο κολλητός μου έχει Άσπεργκερ. Ε, και;» - Παρουσίαση στη Λεμεσό
Η ευτυχία δεν είναι άπιαστο όνειρο. Αρκεί να μην την φυλακίσεις στην πιο ψηλή κορυφή του κόσμου. Εκεί όπου όσο και να τεντωθείς δεν θα μπορέσεις ποτέ να την αγγίξεις.
Σήμερα, λοιπόν, οι δρόμοι μας συναντήθηκαν. Σε έναν πλακόστρωτο πεζόδρομο, στην παλιά πόλη, στη Λεμεσό. Με τον ήλιο να μεσουρανεί και τις σπιτικές μανταρινάδες να μας καλωσορίζουν στην αυτοσχέδια γιορτή μας. Έτσι το είχαμε φανταστεί. Έτσι κι έγινε. Γιατί αυτό το βιβλίο σκέφτεται με άλλο τρόπο. Του αρέσει να εξερευνά. Κι αυτό που του 'ρχεται στο μυαλό το λέει δυνατά. Δίχως να σηκώσει πρώτα το χέρι. Όχι γιατί δεν έχει τρόπους, μα γιατί δεν μπορεί να περιμένει άλλο!
Ήταν πολύ όμορφη αυτή η παρουσίαση. Κι ήσασταν όλοι εκεί. Φίλοι γνωστοί και άγνωστοι, μια συντροφιά μοναδική. Κι αλήθεια αισθάνομαι τόσο ευλογημένη. Γιατί σήμερα το είδα μες το βλέμμα σας. Το 'νιωσα στο χαμόγελό σας.
Όλοι μας όταν σηκώνουμε τα μάτια μας ψηλά αντικρίζουμε τον ίδιο ουρανό.
Στα μάτια όλων των παιδιών το ουράνιο τόξο έχει τα ίδια χρώματα..
Μαρία Κυριάκου,
Μαρίνo Δημητρίου,
Σας ευχαριστώ που μοιραζόμαστε το ίδιο όνειρο για ένα σχολείο πολύχρωμο και φωτεινό!
Ροδούλα Παπακωνσταντίνου,
Σ' ευχαριστώ για την φιλοξενία! Το Βενέλιο είναι το βιβλιοπωλείο των παιδικών μου χρόνων!
Να είστε όλοι καλά!
Εύη Νικολαΐδου